Voorjaarsexcursie Luik en Maastricht
Zaterdag 8 april 2017

De excursie van LGOG Kring Ter Horst ging in 2017 naar Luik en Maastricht. De excursie, die overtekend was waardoor een wachtlijst bestond, vertrok om klokslag acht uur uit Horst. Eerst ging de reis richting Luik.

Het vernieuwde Luikse museum van La Boverie, gelegen aan de oevers van de Maas, opende pas om tien uur de deuren. Om die reden gingen we eerst koffie drinken in het museumrestaurant dat "Madame Boverie" heet, als woordspeling op de roman van Flaubert, Madame Bovary. Iedereen kon zichzelf voorzien van koffie of thee met daarnaast keuze uit verschillende soorten gebak.

Tussen tien en elf gingen de deelnemers op eigen gelegenheid de vaste collectie bekijken: werken van Ingres, Boudin, Monet (Le Bassin du Commerce) of Evenepoel (Promenade du dimanche au Bois de Boulogne) maar ook moderne meesters zoals Picasso (La Famille Soler), Gauguin (Hiva Oa), Chagall (La Maison bleue), Ensor (La Mort et les Masques), Utrillo (Le Moulin de la galette), Van Dongen (La Violoniste), Magritte (La Forêt), Delvaux (L’Homme de la rue) of van Corneille en Karel Appel (Cobra).

Iets over elf uur ging de bus verder – over soms smalle stukken weg en gehinderd door geparkeerde auto's – naar het "Mémorial Interallié", een burgerlijk en religieus monument waarmee de geallieerden eer brengen aan het heldhaftige verzet van Luik en van België in de Eerste Wereldoorlog. Luik was de eerste stad die zich verzet heeft tegen de bezetters in 1914; in 1925 werd de stad door de Oud-strijders uitgekozen als plek waar een monument van de geallieerden moest komen.
Het monument is gebouwd op de Cointe-heuvel en torent boven het nieuwe station uit. In het burgerlijke deel van de herdenkingsplek zijn verschillende monumenten die door de geallieerde naties aan Luik werden geschonken: acht landen zijn op dit moment vertegenwoordigd (Italië, Frankrijk, Roemenië, Spanje, Griekenland, Groot-Brittannië, Polen en Rusland). Iedereen die belangstelling had werd met liften naar de bovenste verdieping gebracht, waardoor men op 175 meter boven zeeniveau stond.
Op het terrein bevindt zich ook nog een grote kerk die basiliek genoemd wordt (hoewel het officieel nooit die titel heeft gekregen); de kerk is niet meer te bezoeken vanwege instortingsgevaar.

De lunch kon worden gebruikt in de omgeving van het station van Luik. Dit station, Liège-Guillemins, is na een bouwperiode van elf jaar geopend in september 2009 en werd ontworpen door de Spaanse architect Calatrava.

Iets voor half drie ging de bus richting Maastricht. Daar werd een bezoek gebracht aan de Heilig Hart van Jezuskerk, ook wel Koepelkerk genoemd. Het gebouw is van de hand van Alphons Boosten en Jos Ritzen en werd in 1953 in de huidige vorm voltooid. Boosten bouwde in onze streken onder andere de kerken van Melderslo, Grubbenvorst en Horst.
Het skelet van de Maastrichtse Koepelkerk bestaat uit een dubbele betonnen koepel, gestut door acht in de muren weggewerkte zuilen. Hij is bekleed aan de buitenkant met grote blokken Kunradersteen en aan de binnenkant met wit, grijs en zwart gestreept marmer. Een groene, koperen koepel is het dak. Het ontwerp voorzag oorspronkelijk in twee torens aan de voorzijde, aan weerszijden van de hoofdingang. Deze zijn echter nooit gebouwd.

De kerk bevat een schat aan kerkelijke kunst uit de eerste helft van de 20e eeuw. Zo zijn er glas in loodramen van Henri Jonas, kruiswegstaties van Charles Eyck en een piëta van Charles Vos. Boosten zelf tekende voor het marmeren hoofdaltaar (met retabels van Edelsmidse Brom).

Na een interessante rondleiding kon ieder op eigen gelegenheid nog genieten van het mooie weer in de omgeving van de Koepelkerk. Vlakbij bevindt zich het station en de wijk Céramique. De naam van dit stadsdeel is ontleend aan de aardewerkfabriek Société Céramique, die hier voorheen gelegen was. De Société Céramique was al in 1958 samengegaan met een andere Maastrichtse aardewerkproducent, de Koninklijke Sphinx. De keramische productie werd geleidelijk aan overgeheveld naar de Boschstraat. In Wyck werden nog een aantal jaren filterzakjes (Filtropa) en kaarsen (Randwyck) geproduceerd. Na de sluiting van de fabriek rond 1980 lag het aan het stadscentrum grenzende fabrieksterrein enkele jaren braak. In 1987 begon de herontwikkeling van het 23 ha grote terrein.

Om half zes ging de bus richting Horst waardoor we mooi op tijd terug waren van een bijzondere reis.

Verslag: Marcel van den Munckhof